Παναγιώτης Ηλ. Πουλίτσας (1881-1968)

1897 - 1901

Σπουδάζει στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών όπου και αναγορεύεται διδάκτωρ.

Κατά τα δύο πρώτα έτη των σπουδών του παρακολουθεί ως ακροατής τις παραδόσεις των καθηγητών της Φιλοσοφικής Σχολής Κων/νου Κόντου, Γεωργίου Μιστριώτου, Σπύρ. Βάση και Σπυρ. Λάμπρου.

1902 - 1907

Εργάζεται ως δικηγόρος στη Σπάρτη.

1907

Με προτροπή του συμπατριώτη του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Δημοσθένη Τζιβανοπούλου μετέχει σε διαγωνισμό για την πρόσληψη Εμμίσθων Δικαστικών Παρέδρων.

Επιτυγχάνει πρώτος και διορίζεται ως Έμμισθος Πάρεδρος Δικαστής στο Πρωτοδικείο Καλαμών.

1908

Προάγεται σε Πρωτοδίκη και μέχρι το 1911 υπηρετεί στα Πρωτοδικεία Τριπόλεως, Ευρυτανίας και Χαλκίδος.

1909

Αρχίζει η έντονη πνευματική και κοινωνική δράση του με συμμετοχή σε επιστημονικά και κοινωφελή σωματεία και ιδρύματα.

Γίνεται Εταίρος της Βυζαντιολογικής Εταιρείας και της Λαογραφικής Εταιρείας και Μέλος του Ελληνο-Ιαπωνικού Συλλόγου.

1910

Στο Πρωτοδικείο Χαλκίδας γνωρίζει τον Υπουργό Δικαιοσύνης Ν. Δημητρακόπουλο, ο οποίος κατά τη διάρκεια επιθεώρησης διαπιστώνει ότι ο Π. Πουλίτσας εκτελεί επιμελώς τα ανακριτικά του καθήκοντα, διεκπεραιώνει ταχύτατα όλες τις υποθέσεις και μετέχει τακτικώς στις συνεδριάσεις του πλημμελειοδικείου και του πρωτοδικείου όπου έχει εκδώσει τις περισσότερες πολιτικές αποφάσεις και μάλιστα για τις δυσκολότερες υποθέσεις.

Ο Υπουργός του εκφράζει θερμότατα συγχαρητήρια και ως ανταμοιβή για τη φιλοπονία και επιμέλειά του, φροντίζει να ψηφισθεί νόμος με τον οποίο του δίδεται η δυνατότητα να μεταβεί για σπουδές στο εξωτερικό με τριετή άδεια άνευ αποδοχών.

1911 - 1914

Συνεχίζει τις πανεπιστημιακές σπουδές του στις Νομικές Σχολές των Πανεπιστημίων Μονάχου και Βερολίνου.

1914

Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα υπηρετεί στο Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης όπου αναπτύσσει ιδιαίτερη επιστημονική δράση (συμμετέχει στην ίδρυση νομικού περιοδικού, στην διοργάνωση νομικών, επιστημονικών και κοινωνιολογικών διαλέξεων κ.ά.).

1915

Μετατίθεται στο νεοσυσταθέν Πρωτοδικείο Αργυροκάστρου και προάγεται κατ? απόλυτον εκλογήν Πρόεδρος Πρωτοδικών.

Στη συνέχεια υπηρετεί στο Πρωτοδικείο Ιωαννίνων.

Μεταφράζει τα βιβλία του JosephKohler «Ιστορία του Ισραηλιτικού και του Ιουδαϊκού δικαίου» και «Ιστορία του Αραβικού και του Ισλαμικού Δικαίου».

1920

Προάγεται κατ? εκλογή σε Εφέτη και αναλαμβάνει δυνάμει ειδικού νόμου την προεδρία του Πρωτοδικείου Αθηνών.

Δημοσιεύεται στο περιοδικό Το Δίκαιον η μελέτη «Συμψηφισμός παραγεγραμμένης απαιτήσεως μετ?ανταπαιτήσεως προγενεστέρας παραγραφής».

Γίνεται Εταίρος της Εταιρείας Βυζαντινών Σπουδών και της εν Αθήναις Αρχαιολογικής Εταιρείας και Μέλος του Φιλολογικού Συλλόγου Παρνασσού.

1922

Παραιτείται από το Δικαστικό Σώμα λόγω της ανωμάλου πολιτικής κατάστασης. Δημοσιεύεται στο Δελτίο Ιστορικής και Εθνολογικής Εταιρείας η μελέτη του «Έγγραφα Αλή πασά του Τεπελενλή».

1924

Συμμετέχει ως Μέλος στο Δ.Σ. της Ελληνικής Γεωγραφικής Εταιρείας μέχρι το 1930 και ως Σύμβουλος στη Χριστιανική Αδελφότητα Νέων Αθηνών όπου διατελεί Αντιπρόεδρος από το 1931 έως το 1949.

1925

Ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων Δαμιανός του απονέμει τον Χρυσούν Σταυρόν του Παναγίου Τάφου. Εκδίδεται το «Γερόνθραι-Γεράκιον.

1926

Δημοσιεύεται στην Επετηρίδα Βυζαντινών Σπουδών η μελέτη του «Επιγραφαί, Ενθυμήσεις και Σιγίλλια εξ Ευρυτανίας».Γίνεται Μέλος του Εθνικού Συνδέσμου.

1928

Δημοσιεύεται στην Επετηρίδα Βυζαντινών Σπουδών η μελέτη του «Επιγραφαί και Ενθυμήσεις εκ της Βορείου Ηπείρου». Συμμετέχει ως Μέλος στο Δ.Σ. της Επιστημονικής Εταιρείας μέχρι το 1941 και γίνεται Μέλος του Εθνικού Συλλόγου.

1929

Δημοσιεύεται στη Θέμιδα η μελέτη του «Δικαίωμα επί ονόματος ή εταιρικής επωνυμίας ή σήματος».Γίνεται Επίτιμο Μέλος του συλλόγου Ορθοδόξου Εσωτερικής Ιεραποστολής ο Απόστολος Παύλος.

1930

Δημοσιεύονται οι μελέτες του «Σύνοψις του Κώδικος της Επισκοπής Δρυϊνουπόλεως και Αργυροκάστρου» στα Ηπειρωτικά Χρονικά και «Αθέμιτος ανταγωνισμός» στη Θέμιδα.

Συμμετέχει ως Μέλος στο Δ.Σ. του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού μέχρι το 1948 και γίνεται Εταίρος της Χριστιανικής Αρχαιολογικής Εταιρείας.

1931

Δημοσιεύεται στη Θέμιδα η γνωμοδότηση του «Ανώνυμος εταιρεία. Μετοχαί και τίτλοι αυτών».

1933

Γίνεται Εταίρος της Εταιρείας Φίλων του Λαού.

1934

Με ομόφωνη πρόταση του Συμβουλίου της Επικρατείας διορίζεται Σύμβουλος της Επικρατείας.

Μετέχει ως Αντιπρόεδρος στο Δ.Σ. της Ιστορικής και Εθνολογικής Εταιρείας της Ελλάδος μέχρι το 1952.

1935

Δημοσιεύεται στην Εφημερίδα Ελλήνων Νομικών η εισήγηση του «Εμπορικά και βιομηχανικά σήματα».

1936

Του απονέμεται ο Σταυρός των Ταξιαρχών του Β. Τάγματος του Φοίνικος.

Εκλέγεται Αντιπρόεδρος της Αδελφότητος Μάρθα και Μαρία (Πρόεδρος η Α.Β.Υ. η Πριγκίπισσα Αλίκη της Ελλάδος) και Μέλος του Δ.Σ. της Πολυκλινικής Αθηνών (μέχρι το 1959).

1938

Δημοσιεύονται στην Εφημερίδα Ελλήνων Νομικών οι εισηγήσεις του «Χρηματιστηριακά Δικαστήρια» και «Αναίρεσις κατ?αποφάσεων διοικητικών δικαστηρίων φορολογικών παραβάσεων».

1939

Δημοσιεύεται στην Εφημερίδα Ελλήνων Νομικών η εισήγηση του «Εκλογή καθηγητού εν τω Εθνικώ Μετσοβίω Πολυτεχνείω».

1940

Δημοσιεύεται στην Εφημερίδα Ελλήνων Νομικών η εισήγηση του «Διαθήκαι και δωρεαί υπέρ κοινωφελών σκοπών».

Εκλέγεται Μέλος του Δ.Σ. της Ελεήμονος Εταιρείας Αθηνών (Γηροκομείου-Πτωχοκομείου) και του Ελληνικού Συνδέσμου Ψυχικής Υγιεινής.

1941

Προάγεται σε Αντιπρόεδρο του Συμβουλίου της Επικρατείας.

Εκλέγεται Μέλος του Δ.Σ. της Αγιοταφικής Εταιρείας.

1943

Αναλαμβάνει Πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας και Πρόεδρος της Εταιρείας Βυζαντινών Σπουδών.

1945

Διατελεί Πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Μελετών Αγγλοαμερικανικού Δικαίου μέχρι το 1952, Πρόεδρος του Συλλόγου των φίλων των Αμερικανικών σπουδών μέχρι το 1955 και Αντιπρόεδρος του Φιλολογικού Συλλόγου Παρνασσού μέχρι το 1947.

1946

Στις 4 Απριλίου μετά τις πρώτες μεταπολεμικές εκλογές διαδέχθηκε τον Θ. Σοφούλη στην πρωθυπουργία, ως πρωθυπουργός βραχύβιας πολιτικής κυβέρνησης συνασπισμού στην οποία συμμετείχαν οι αρχηγοί κομμάτων Κ. Τσαλδάρης, Ι. Θεοτόκης, Στ. Στεφανόπουλος, Γ. Παπανδρέου, Σ. Βενιζέλος, Π. Κανελλόπουλος, και Στ. Γονατάς.

Εκλέγεται πρόεδρος του Χριστιανικού Αγαθοεργού Συνδέσμου

1947

Εκλέγεται Ακαδημαϊκός στην Τάξη των Ηθικών και Πολιτικών Επιστημών.

Του απονέμεται ο Σταυρός των Ανωτέρων Ταξιαρχών του Β. Τάγματος Γεωργίου του Α΄. Εκλέγεται πρόεδρος της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας της οποίας ήταν Σύμβουλος από το 1942. Δημοσιεύεται στα πρακτικά της Ακαδημίας Αθηνών ο λόγος του « Περί της ιδέας του Δικαίου παρά τοις Αρχαίοις Έλλησιν».

1948

Ανακηρύσσεται Επίτιμος Δημότης της Κοινότητος Μυστρά.

1949

Του απονέμεται ο Μεγαλόσταυρος του Β. Τάγματος του Φοίνικος.

Ανακηρύσσεται Επίτιμο Μέλος της Ελληνο-Καναδικής Ενώσεως.

1950

Ανακηρύσσεται Επίτιμος Δημότης Πάτμου.

Εκλέγεται πρόεδρος του Ελληνικού Κέντρου Ευρωπαϊκών Μελετών.

1951

Εκφράζεται Βασιλική ευαρέσκεια δια την μακράν και ευδόκιμον δικαστικήν του υπηρεσία (Β.Δ. 10^ης Ιουλίου 1951/ ΦΕΚ 189).

Μετέχει ως Επίτιμο Μέλος στην Πανελλήνιο Ένωση Αναπήρων και Θυμάτων Εφέδρων Χωροφυλακής.

1951-1952

Εκλέγεται βουλευτής Αθηνών με το ψηφοδέλτιο του «Ελληνικού Συναγερμού».

1952

Ανακηρύσσεται:

• Προστάτης και Ευεργέτης της Ιεράς Μονής Οσίου Γρηγορίου του Αγίου Όρους.
• Επίτιμος Αντιπρόεδρος της Ιστορικής και Εθνολογικής Εταιρείας και
• Επίτιμο Μέλος του Ινστιτούτου Αξιοποιήσεως των πλουτοπαραγωγικών Πηγών της Ελλάδος.

1953

Ανακηρύσσεται Εκκλησιαστικός Άρχων της Ιεράς Μητροπόλεως Κω και

Ευεργέτης του Αγίου Όρους Άθω.

1954

Εκλέγεται πρόεδρος της Εν Αθήναις «Αρχαιολογικής Εταιρείας» στην οποία διετέλεσε Αντιπρόεδρος από το 1948.

1957

Εκλέγεται Πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών.

1960

Ανακηρύσσεται επίτιμος διδάκτωρ των Νομικών και Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

1961

Εκλέγεται Πρόεδρος της Χριστιανικής Κοινωνικής Ενώσεως στην οποία ήταν αντιπρόεδρος από το 1935.

Επίσης εκλέγεται Πρόεδρος του Ελληνικού Αντικαρκινικού Ινστιτούτου .

1963

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Αθηναγόρας του απονένει τον Χρυσούν Α΄Σταυρόν της Αγιορείτικης Χιλιετηρίδος.

16 Ιανουαρίου 1968

Ο Παναγιώτης Ηλ. Πουλίτσας πεθαίνει σε ηλικία 87 ετών και κηδεύεται στην Αθήνα. Η κηδεία του γίνεται δημοσία δαπάνη και του αποδίδονται τιμές πρωθυπουργού εν ενεργεία.

Τον νεκρό αποχαιρετούν ο αντιπρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας Γ. Χαρμπούρης, ο πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών Ερρ. Σκάσσης, ο ακαδημαϊκός Κ. Τσάτσος, και ο αντιπρόεδρος της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας και ακαδημαϊκός Π. Μπρατσιώτης.

1972

Το Υπουργείο Πολιτισμού ιδρύει τη Δημόσια Βιβλιοθήκη Σπάρτης λαμβάνοντας υπόψη «την προσφερομένην συλλογήν βιβλίων του αποθανόντος Προέδρου του συμβουλίου Επικρατείας Π. Πουλίτσα αποτελουμένη εκ δώδεκα χιλιάδων τόμων βιβλίων ων η αξία υπερβαίνει τα δύο εκατομμύρια».

Η συλλογή των βιβλίων και τμήμα του αρχείου του Π. Πουλίτσα ευρίσκονται στη Βιβλιοθήκη από το 1990.

Σύνταξη χρονολογίου: Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Σπάρτης

Βιβλιογραφία:

Παναγιώτης Ηλ. Πουλίτσα. Βιογραφικόν σημείωμα: Σταδιοδρομία, Μελέται, δράσις.- Εν Αθήναις: [χ.ό], 1966.